Αν ησουν χρωμα θα ησουνα μωβ.
Μυστηριο και συναμα ομορφο.
Αν ησουν ομως εποχη,τοτε σιγουρα θα ησουν το φθινοπωρο.
Και κιτρινα φυλλα και καφε.
Και στα δεντρα απάνω,και πεσμενα κατω.
Μετα το καλοκαιρι που ναι ολοι τσίλ και πριν απ'το χειμωνα που όλα παγώνουν.
Αν δούλευες σε επιχείρηση,θα σουν ο τυπος που παντα εχει τον ελεγχο,που βαζει την ταξη.
Αλλ'α ξες κάτι..Δεν είσαι τ'ιποτα απ'ολα αυτά.
Είσαι ενας άκυρος μες στο τρένο,που ειχε δακρύσει κατω απ'το γυαλί ηλίου.
Σε είδα.
Άλλο που έκανα οτι κοίταγα αλλού οταν έβαλες το δάχτυλό σου πισω απ'το γυαλί για να τρίψεις το μάτι σου.
Κάτι είχες.
Μια πικρα.
Ελπιζω να σου πέρασε μωρέ άγνωστε.
Επόμενος σταθμός ΚΑΤ.
Νεξτ στείσιο ΚΑΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου