7.05.2010

Μπερδεμα



Ανετρεξα μνημες του παρελθοντος.Πονεσα αλλα ξεχαστηκα με μεγαλη ευκολια.
Ποσοι ανθρωποι μπαινο-βγαινουν καθημερινα στην ζωη σου?
Εχεις σκεφτει ποτε?
Ποσους ανθρωπους βλεπεισ στο μετρο,στο πεζοδρομιο,στο σουπερ μαρκετ που ξερεις μπορει ο καθενασ απο αυτους να εχει κατι να σου δωσει!
Πολλα βλεμματα με μισος,πνιγμενα χαμογελα και νευριασμενα βλεμματα που ακομα δεν μπορω να ερμηνευσω.
Σβηνω τον χρονο,ξεχναω τα λεπτα,διαγραφω τις μερες μου και κυνηγαω (ασκοπα) οσα δεν ειχα ποτε μου!
Νιωθω οτι μερα με την μερα γινομαι χειροτερη..
Με παρακολουθεις?
Ξεχναω τους αρχικουσ μου σκοπους,δεν ξεχωριζω εχθρους απο φιλους ειμαι απλα μια μαζα με σβησμενες πλεον αισθηματικες εκρηξεις..Ολοι μας δηλαδη..Εγω αυτο βλεπω..
Με συγχωρεις αλλα ετσι δεν ειναι??

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου