Titanikos

Ξεκινας νεα πραγματα,αυτο που λενε και στα τραγουδια τραβαω μια γραμμη στο παρελθον και ολα τα διαγραφω...
Καπως ετσι..Οχι ακριβως ετσι..Αλλα δεν ειναι το θεμα αυτο.
Ποναει να τελειωνεις μια υποθεση και να αρχιζεις μια καινουρια..
Δεν μπορεις να διαγραψεις τοσες αναμνησεις ετσι στην αλλαγη της σελιδας..Ειναι αδυνατον!
Και μαλακια..Να αισθανεσαι εντονα πραγματα για καποιο αντικειμενο ή για καποιον ανθρωπο και ετσι απλα να πρεπει να τα ξεχασεις..

Για μια και μόνο αγκαλιά, ό,τι ζητάς πληρώνω
Και ας μην έχω πια δουλειά, πλέον δε νιώθω πόνο
Και άμα γίνω κυνική -χωρίς να απολογούμαι-
Λέω πως είναι φονική η εποχή που ζούμε

Θα πάρω τον τιτανικό να πάω μια κρουαζιέρα
Θα μπω για ένα αφρόλουτρο μαζί με την τοστιέρα
Σε μια αστάθεια του μυαλού θ' ανέβω στην ταράτσα
Στην εποχή του κυνηγιού θε να ντυθώ μπεκάτσα

Γιατί δε με θέλεις εσύ, έχεις ήδη άλλη εσύ
Λείπεις κι έχω μείνει μισή
Κι είν' ο έρωτάς σου δίαιτα
Ζω ακόμα με δανεικά, αναπνέω μηχανικά
Κι έρχονται φυσιολογικά
Όλα τα προβλήματα

Θα βάλω αλουμινόχαρτο μες στο μικροκυμάτων
Θα ανάβω τσιγαρόχαρτο πυρηνικών λυμάτων
Θα εκβιάσω υπουργούς ό,τι έκλεψαν να δώσουν
Θα 'πα' να πιώ λίγο νερό προτού το χλωριώσουν

...γιατί δε με θέλεις εσύ..

Για μια και μόνο αγκαλιά, ό,τι ζητάς πληρώνω
Και ας μην έχω πια δουλειά, πλέον δε νιώθω πόνο
Κι αν έχω γίνει ειρωνική, τώρα απολογούμαι
Είναι που είναι κυνική η εποχή που ζούμε