Απόσταση από σχέση ή σχέση απο απόσταση?

Είσαι εξω.
Με παιρνεις,μιλάμε για καληνύχτα, σου λέω να προσεχείς και να περνάς καλά.

Τι ψέμα..
Τι εγωισμός..

Δε θελω.
Δε θέλω να περνάς καλα χωρίς εμένα.
Θέλω να σου λειπω όταν είσαι έξω με παρέα και να σκέφτεσαι εμένα.
Γιατί και γω αυτό κάνω.
Δε θέλω να περναω καλά μακριά σου.
Μα δε γίνεται.
Γιατί είσαι εκεί και γω είμαι εδώ και θα είμαστε για πολύ καιρό με την απόσταση και δε βγαίνει ζωή με το να είσαι δυστυχισμένος.
Διότι η δυστυχία είναι επιλογή.

Και υστερα μου λες πως με αγαπάς και σαν ενα παιδι που περιμένει δώρο γενεθλίων απο το νονό περιμένεις να ακούσεις το φιντμπακ μου,και γω μουγκαινομαι..
Και όχι επειδή δε σε νοιαζομαι και δε σε θέλω, αλλά γιατί πιστεύω πως δε σε αγαπώ σωστά.

Τι παράλογο ηταν αυτο που διαβασες μόλις τώρα?
Θα σου πω τώρα..

Σαγαπω εφηβικά και εγωιστικά..
Όπως τα παιδιά αγαπάνε.
Θέλω να είσαι καλά,θέλω να είσαι ευτυχισμένος,
αλλά μαζί μου.

Θεωρητικά αν σε αγαπούσα με όλο μου το είναι θα συμφωνούσα με τις αποφάσεις σου και θα σε στηριζα 100% ανεξαρτήτως των επιπτώσεων των επιλογών σου.
Αλλά όχι.
Δε μπορω να μη βρίσκομαι κάπου μες στις επιλογές σου και ας μην με αφορούν.

Είναι αυτό το τέρας του εγωισμού μου που δεν με αφήνει να σε αγαπήσω όπως θέλω.

Θέλω εσένα και όχι αυτή τη σχέση βασισμένη στα 600 λεπτα προς γουατσαπ και στις προσφορές τις ραιαναιρ.
Με θυμώνει που το μονο που έχουμε αυτή τη στιγμη
είναι 2 ερωτευμενες ψυχές κοντά
και 2 καβλωμενα κορμιά μακριά.

Γύρνα πισω,σαγαπω και γω και ο εγωισμός μου.